هموروئيد چيست ؟ هموروئيد يک نوع واريس وريدي است که در ناحيه رکتوم (راست روده ) ايجاد ميشود . ممکن است اين توده هاي هموروئيدي به بيرون مقعد هدايت شوند و گاهي نيز بر اثر پاره شدن وريدي خون در زير مخاط و در داخل توده هاي هموروئيدي تجمع کرده که بسيار درد ناک است و معمولا در بيرون از مقعد ظاهر ميشوند که براي رهائي از درد بايد تخليه و محل ان با ليزر سوزانده شود در اثر وارد شدن فشار زياد در هنگام دفع اين
تجمع وريدي پرخون شده و متورم ميگردد و در صورت تکرار فشار و يبوست سطح ان زخم شده وباعث خونريزي ميگردد . اغلب اين خونريزي در انتهاي دفع ديده ميشود علائم هموروئيد خونريزي مقعد بيرون زدگي توده اي و يا توده هائي از مقعد و درد . بيرون زدگي ممکن است ازدور تا دور مقعد باشد که در اين موارد تنها راه درمان درمان با ليزر است ومقعد همانند يک گل ميشود که سوراخ در وسط و بيرون زدگي ها مثل گل برگهاي يک گل در اطراف ميمانند . عوامل ايجاد کننده هموروئيد : اغلب يبوست است ولي اسهال مزمن و زور زدن در هنگام اجابت مزاج و سن بالا و حاملگي و عوامل ارثي و ورزشهاي سنگين مثل وزنه برداري بدون آمادگي جسماني قبلي و رژيمهاي غذائي نا مناسب و مدفوع سفت و چوبي و بالا رفتن سن و شل شدن مخاط و اسفنکتر مقعد"درمان هموروئيد : هموروئيد با روشهاي مختلفي درمان ميشود که مبحث درمان هموروئيد خود يک کتاب است . 1- روش جراحي که در مواردي براي درمان هموروئيد بکار ميرود حتما بايد در بيمارستان و تحت بيهوشي عمومي و يا اسپاينال (بي حسي کمري )صورت گيرد و در موارد پيشرفته بکار ميرود و مراقبت بعد از عمل طولاني مدت دارد 2- روش درمان با حلقه لاستيکي يا رابربند که اين روش براي مواردي بسيار موثر است . ولي براي مواردي که توده هاي هموروئيدي داخلي باشد زيرا در داخل مقعد اعصاب حسي کمتري نسبت به خارج مقعد دارد و اگر در هموروئيدهاي خارجي بکار رود ممکن است توام با درد شديد باشد در اين روش عوارضي مانند خونريزي ممکن است ديده شود ولي نادر است و قابل کنترل 3- درمان با روش داپلر که با دستگاه مخصوص ابتدا شريان يافت ميشود سپس اين شريان بسته ميشود و در مرحله بعد وريد بسته ميشود . اين روش در عمل کار ساده اي نيست و پيدا کردن شريان و بستن ان بخوبي و سادگي صورت نميگيرد و
نهايتا همان روش رابر بند ( حلقه لاستيکي )ميشود اين روش هم براي توده هاي بيروني کارآيي ندارد 4- درمان با ليزر : اين روش امروزه بسيار متداول شده زيرا در مقايسه با ساير روشها بسيار ساده تر کم هزينه تر و کم عارضه تر است و نيازي به بستري شدن در بيمارستان ندارد ( البته در مواردي که شخص بيمار بسيار حساس است و بيهوشي عمومي خواست بيمار است کار ساده تر ميشود ) دوران نقاهت بعد از عمل کوتاه تر است . نکته اي که لازم است متذکر شوم اين است که از جهتي دو نوع ليزر وجود دارد يکي ليزر هاي کم توان و ديگري ليزر هاي پرتوان درمان با ليزر کم توان ممکن است باعث عود بيماري شود زيرا درمان بصورت کوچک کردن موقت انجام ميشود و پس از چندي توده هموروئيدال به وضع اوليه اش بر ميگردد ولي ليزري که در مرکز ما انجام ميشود ليزر پرتوان است و درمان اساسي و دائمي است .روش درمان بواسیر با ليزرگاها با ساير روشهاي درمان توام ميشود که خود اينجانب از بانيان اين کار بوده ام مثل توام کردن اين روش با رابر بندينگ( حلقه لاستيکي ) و روش فريزينگ که همان يخ زدگي است با رابربندينگ و ليزر که ممکن است در مواردي خاص نتيجه بهتري بدهد ولي اصل درمان همان درمان با ليزر است . لازم است توضيح داده شود که در اغلب مراکز درماني با ليزر از روش سوزاندن يعني کوتريزاسيون استفاده ميشود ولي در اين مرکز با دستگاه بسيار پيشرفته اي که در اختيار است از روش کواگولاسيون و بصورت زير مخاطي هموروئيد را درمان جراحي ميکنيم; . اين دستگاه با فيبر ليزر راديال شيرينکيج کار ميکند يعني در زير مخاط ميرود و توده هموروييدي وعروقش را از بين ميبرد و در نتيجه توده هموروئيدي محو ميگردد
شقاق:
شقاق مقعد يک زخم طولي درمحل تقاطع رينگ مقعد ولوله رکتوم ( کانال انال و در محل انورکتال ) مي باشد که با درد و خونريزي همراه است . شقاق حاد معمولا با درمان محافظتي بهبود مي يابد ولي شقاق مزمن اکثرا نياز به جراحي پيدا مي کند .
تعريف شقاق:
زخم ناحيه مقعد را شقاق مفعد گويند.شقاق ممکن است در نقاطي ديگر بجز مقعد نيز ديده شود مثلا در خانمها بعد از زايمان در پستان و گاهي در گوشه لب ممکن است ايجاد شود . شقاق در تمام سنين حتي شيرخواران ممکن است مشاهده شود.اين پارگي سبب اسپاسم اسفنکتر داخلي مقعد ودرد ميشود.شقاق طبق مقالات خارجي در مرد وزن مساويست ولي در جامعه ي ايراني در زنها بيشتر است.
علايم:
درد شديد به هنگام اجابت مزاج و گاهي بعد از اجابت مزاج ،وجود رگه هاي خون روي مدفوع و کاغذ توالت بطور کلي ميزان خونريزي در شقاق کم است و سوزش و خارش از علائم بيماري شقاق ميباشند .علايم شقاق عود کننده است يعني ممکن است در زمانهائي هيچ علائمي ديده نشود و پس از چندي مجددا علائم ظاهر شوند
علل:
مدفوع سفت وحجيم،اسهال طولاني و زمينه هاي ارثي
عوامل افزايش دهنده ي خطر:
يبوست،بيماري کرون،زايمان،معاينه داخلي مقعد،جسم خارجي
پيشگيري از شقاق:
جلوگيري از يبوست با غذاي پرفيبر ومايعات فراوان،رفع ديگر علل از قبيل اسهال
تشخيص:
با ديدن زخم در مقعد تشخيص داده ميشود.براي رد علل ديگر خونريزي ميتوان معاينه داخلي انجام داد.اگر بيمار درد شديد دارد معاينه داخلي مقعد بايد تا بهبودي به تعويق بيفتد.اگرشخص شقاق هاي متعدددارد يا در محل غير معمول مثلا سمت چپ يا راست زخم داردبايد احتمال بيماريهاي ديگر بررسي شود،از قبيل:بيماريهاي التهابي روده (کوليت اولسرو و پروکتيت اولسرو ) سيفليس،نقص سيستم ايمني،سل،ايدز،کانسر مقعد.
درمان شقاق:
در صورتي که از شروع علايم کمتر از شش هفته گذشته باشد به ان شقاق حاد ميگوييم.شقاق حاد در موارد بسياري به درمان داروئي پاسخ ميدهد .اگر بيش از هشت هفته از شروع علايم گذشته باشد شقاق مزمن اطلاق ميشود و به درمان دارويي جواب نميدهد.شقاق مرمن اکثرا حاشيه برجسته دافيبروتيک شده وزايده پوستي در انتهاي ان ديده ميشود و بايد تحت درمان جراحي قرار گيرد
اصول درماني:
درمان يبوست با رژيم پر فيبر ومايعات وگاهي ملين،و در مواردي که اسهال مزمن وجود دارد درمان اسهال و کنترل درد،گرم کردن موضع.بي حس کننده هاي موضعي همراه با کورتيکوستروييدها براي کنترل درد استفاده ميشود.اسپاسم اسفنکتر داخلي معمولا با درمان داروئي از بين نميرود نيتروگليسيرين وديلتيازم باعث پرخوني محل و در نتيجه منجر به تسريع در بهبودي زخم و نهايتا کاهش يا از بين رفتن اسپاسم ميگردد.در مواردي که پماد نيتروگليسيرين موجب سردرد ميشود پماد ديلتيازم بهتر است . گاهي از تزريق بوتاکس نيز در درمان شقاق استفاده ميشود.نشستن در لگن اب گرم به مدت حداقل ده دقيقه وسه بار در روز به کاهش اسپاسم اسفنکتر و درد کمک ميکند
درمان جراحي شقاق:
در مواردي که شقاق به درمان دارويي جواب ندهد يا بعد از درمان مجددا عود کند توصيه به عمل جراحي ميشود.عمل ترجيحي، قطع قسمتي از اسفنکتر داخلي ميباشد که در نتيجه ان فشار از روي اسفنکتر کاهش يافته وزخم ترميم ميشود.در4 درصد موارد بعد از اين عمل بي اختياري در دفع گاز يا مدفوع پيش مي ايد که اين درصد در افرادي که به روش هاي ديگر مثلا دارو درمان ميشوند مشابه است لذا بهترين روش در درمان شقاق شل کردن اسفنکتر است .
کاربرد ليزر در درمان شقاق:
کاربرد ليزر در درمان شقاق اگثرا در از بين بردن زوائد اضافي اطراف مقعد بکار ميرود و درمان شقاق بمعني واقع بکار نميرود . ولي در موارد زوائد اضافي و گاهي زخمهاي بيروني چون بخيه بکار نميرود باعث کاهش درد ميشود و بسيار مفيد است ..
فيستول مخرج:
معمولاً بدنبال يک آبسه (دمل) اطراف مقعد به وجود مي آيد که معمولاً آبسه نياز به تخليه اورژانس با ليزر يا جراحي داشته و در 50 درصد موارد به دنبال درمان آبسه فرد دچار فيستول مي گردد. علامت اصلي آن ترشح چرکي طولاني مدت از يک سوراخ و گاهي چند سوراخ از اطراف مخرج مي باشد.
بنا به تعريف يک فيستول بايد حداقل 2 دهانه داشته باشد که بوسيله يک مجراي توخالي به يکديگر متصل مي شوند. اغلب فيستول هاي مخرج از غدد مترشح بلغم(muccos) مستقر در کانال مخرج منشا مي گيرند. اين غدد ابتدا عفوني مي شوند و سپس عفونت به آبسه منجر مي شود و زمانيکه آبسه باز يا پاره شود فيستول پديد مي آيد که ممکن است زير پوستي- زير مخاطي- داخل عضلاني و يا زير عضلاني باشد. و نيز فيستول مي تواند قدامي يا خلفي و يا منفرد يا مرکب يا نعل اسبي باشد.
علائم: شکايت اصلي معمولا ترشح مداوم يا متناوب است. معمولا سابقه آبسه عود کننده که خودبخود يا با جراحي تخليه شده است وجود دارد گاهي يک برجستگي که از آن چرک خارج مي شود يا بهبود يافته ديده مي شود. مجراي فيستول مانند طنابي لمس مي شود و مسير آن در مجاورت اسفنکتر و سوراخ اوليه قابل لمس است. فيستول هايي که به مدت طولاني عفوني و بدون درمان مانده اند مي توانند سبب عفونت هاي منتشر بشوند. سرطان(کارسينوم) در فيستول هايي مزمن و درمان نشده درموارد زيادي گزارش شده است و درمان موثر فيستول در واقع پيشگيري از اين واقعه است.
درمان: نکته مهم در درمان فيستول آنست که درمان داروئي به کمک آنتي بيوتيک و غيره هيچ جايگاهي نداشته و تنها درمان موثر انجام جراحي با ليزر يا بصورت سنتي مي باشد. درمان جراحي(فيستولوتومي) معمولا تنها درمان موثر است و جهت انجام آن سوراخ خارجي و داخلي(اوليه) باعبور پروب (ميله فلزي نازک و قابل انعطاف و نرم) و با استفاده از آب اکسيژنه و بلدومتيلن رقيق بايد پيدا شوند و مجرا يا مجاري فيستول بايد بطور کامل مشخص شوند و مجرا در تمامي طول آن بازunroffed شود بطوريکه فيستول به شکل يک زخم باز درآيد و بايد مطمئن شد که زخم حاصل از عمق به سطح بطور خود به خود ترميم مي شود. و در تمام روش هاي درماني اعم از جراحي معمولي و يا ليزر 5 تا 10 درصد بسته به طول و عمق فيستول احتمال عود وجود دارد.
کیست موئی:
کست موئی در نفاط مختلف بدن که محل رویش مو باشد میتواند ظاهر شود شایع ترین محل کیست موئی در درجه اول درقسمت صورت در اقایان و در خانمها زیر بغل و ناحیه عانه است و در مرحله بعد قسمت تحتانی ستون فقرات در ناحیه ساکروم و یا دنبالچه می باشد بیماران معمولا با شکایت ترشح یا درد در این ناحیه مراجعه میکنند. علامت آن وجود یک یا چند عدد سینوس و یا سوراخ در این ناحیه می باشد اگر بیمار در مراحل اولیه مراجعه کند می توان بدون عمل جراحی و فقط با فیبر لیزر کیست را از بین برد که معمولا این اتفاق رخ نمیدهد و در ان زمان شخص مراجعه نمیکند زیرا علائمی نداشته که وادار به مراجعه به پزشک شود ولی اگر بیمار در مراحل بعدی و با عوارض مراجعه کند باید بافت حاوی این کیست با نوع دیگری از لیزر یا بدون لیزر برداشته شود .چون عود این بیماری شایع است هنگام عمل باید بافت حاوی سینوس بطور کامل برداشته شود و بعد از عمل نیز بیمار باید از رویش مو در این ناحیه جلوگیری کند.
سینوس پایلونیدال:
از سن ۲۴-۱۵ سالگی رخ داده و بعد از سن ۴۰ سالگی غیر شایع است.این بیماری در مردان شایعتراست ولی این جانب در چند سال اخیر بخصوص بعد از متداول شدن کامپیوتر و کار با ان و همه گیر شدن این پدیده قرن اخیر در زنان و مردان به یک اندازه و یا تقریبا به یک نسبت دیده میشود و گاهی بدون علامت بوده وفقط در معاینه سوراخهای ریز پوستی دیده میشود وگاهی ترشحات چرکی یا خونابه ای از این سوراخها خارج میشود.شیوع 27نفر در هر ۱۰۰۰۰۰ نفر است.
علت کیست مویی یا اتیولوژی بیماری:
دو علت برای ان بیان میکنند:
۱- علت اصلی فرورفتن موهای این ناحیه به داخل پوست است.به همین علت این بیماری در افراد پرمو و افرادی که شغل نشسته دارند بیشتر دیده میشود. 2- علت ارثی . عوامل موثر دیگر شامل:نشستن های طولانی،چاقی "تعریق شدید" سابقه خانوادگی "شکاف عمیق بین دو باتک "شغل افرادی که در محل کار به طور طولانی حالت نشسبه دارند . فشار شدید و یا ضربه های تکرار شونده به این ناحیه.در جنگ جهانی دوم بیشتر از 80 هزار سرباز به علت مشکلات مربوط به کیست مویی در بیمارستان بستری شدند که بیشتر انها راننده های جیپ یا شبیه ان بودند زیرا در این راننده ها ناحیه استخوان دنبالچه تحریک شده یا تحت فشار شدید بود.به همین علت به این بیماری بیماری راننده های جیپ میگفتند
علایم کیست مویی:
گاهی اوقات هیچ علامتی در این بیماری دیده نمیشود ولی اکثرا درد،عفونت،قرمزی،تب و لرزو ترشح چرکی،گرمی پوست،ورم،اگر مجرای این سوراخها بسته شود ترشحات چرکی داخل حفره تجمع پیدا کرده وباعث ایجاد ابسه میشود که با درد شدید همراه است.
تشخیص کیست مویی:
تشخیص کیست مویی با معاینه فیزیکی و دیدن سوراخهای ریزبین دو باتک داده میشود و بطور معمول ازمایش خون و عکسبرداری لازم نیست
تشخیص افتراقی کیست مویی:
تشخیص افتراقی شامل کیست درموئید و تراتوم این ناحیه است.تظاهرات کیست مویی میتواند شبیه تراتوم این منطقه باشد که به همین علت تشخیص درست خیلی مهم است زیرا اگر تشخیص تراتوم باشد موضع باید کاملا خارج شده و با انکولوژیست مشاوره شود.
عوارض کیست مویی:
ابسه،عود کیست{۵۰-۴۰٪} عفونت منتشر،بطور نادر کانسر پوست اسکواموس سل کارسینوما
درمان کیست مویی:
اگر شخص با ابسه ی این ناحیه مراجعه کند باید تحت عمل جراحی اورژانس تخلیه ابسه قرار بگیرد و انتی بیوتیک تجویز شود .وقتی ابسه تخلیه شد مدتی طول میکشد تا التهاب پوستی رفع شود.وقتی عفونت والتهاب پوستی کاملا بهبود پیدا کرد میتوان عمل اصلی خارج کردن کیست را انجام داد . گاهی اوقات هم در همان سانس اول کیست را میتوان خارج کرد و بیمار را از عذاب بیشتر نجات داد .
اگر در معاینه ی شخصی که با ابسه این ناحیه مراجعه میکند سینوس واضح پوستی دیده نشود ممکن است این ابسه به دلیل کیست مویی نباشد و با تخلیه اولیه بهبود یابد.وقتی تشخیص کیست مویی برای بیمار گذاشته میشود عمل جراحی اصلی باید هرچه سریتعر برای بیمار انجام شود.زیرا با گذشت زمان وسعت کیست مویی بیشتر شده و عوارض ان مانند فیستول به سطح پوست ممکن است بروز کند
روش های جراحی کیست مویی:
جراحی به روش باز:این عمل با بی حسی موضعی و یا نخاعی و یا بیهوشی عمومی انجام میشود.در این روش بافت حاوی کیست باید بطور کامل خارج شود.اگر کیست بطور کامل خارج نشود احتمال عود زیاد است و به همین خاطر میتوان از تزریق مواد رنگی قبل از شروع عمل کمک گرفت.البته این کار زاید کار ساز نیست و حین عمل ممکن است مواد زنگی منتشر و منجر به وسعت غیر ضروری عمل شود .بعد از خارج کردن کیست ، زخم باز گذاشته شده و با گاز مرطوب پر میشود .یک تا دو روز بعد میتوان گازها را خارج کرده وزخم را با سرم نمکی شستشو داد.
گاهی میتوان از ژل یا پمادهای تسریع کننده رشد بافتی کمک گرفت. این جانب روشی خاص برای رشد بیشتر بافت بکار میبرم که با سایر روشها قابل مقایسه نیست و بسیار کار را تسریع میکند و بیمار را از این ناراحتی بسرعت رها میبخشد .در روش کلاسیک پانسمان زخم باید با گاز مرطوب پر میشود.زخم ممکن است در روزهای اول ترشح زیادی داشته باشد که غیر طبیعی نبوده و عفونی نیست.اگر داخل زخم با گاز پر نشود ترشحات در این محل جمع شده وبوی بد میگیرد.قبل از انجام پانسمان بیمار میتواند حمام کرده و داخل زخم را شستشو کند یا در لگن اب گرم ونمک یا کمی بتادین بنشیند.در این روش بعد از ۳-۲ ماه زخم ترمیم خواهد شد،تمام این روشها کلاسیک است ولی من برای پانسمان روشی دیگر را انجام میدهم .امروزه از مواد دیگری برای شستشو و همچنین رشد زیاد تر بافت استفاده میشود .
جراحی به روش بسته:
در این روش بعد از خارج کردن کیست،زخم به روشهای مختلف بسته میشود .بسته به نظر جراح میتوان از درن برای خارج کردن ترشحات استفاده کرد.بخیه ها ۱۴-۱۰ روز بعد خارج میشود.بستن زخم بوسیله فلپ بطور اصلی در کیست های عود کرده یا دچار عارضه انجام میشود.این روش اسکار را کمتر کرده و باعث مسطح تر شدن فاصله ی بین دو باتک و کمتر شدن عود میشود.ولی اثرات پوستی بیشتر روی بدن بیمار گذاشته میشود و این روش در خانمها پسندیده نیست .
مراقبت های بعد از عمل:باید حداقل دو بار در روز پانسمان صورت گیرد و داخل زخم با سرم و مواد دیگری که باعث رشد بیشتر بافتهای ان ناحیه شود استفاده کرد و این جانب ان مواد و کارها را به بیمارانم اموزش خواهم داد و یکی از نزدیکانش را مامور انجام پانسمان خواهم کرد.که دیگر جای نگرانی ندارد .
در روش جراحی به روش بسته:
بیمار در روزهای اولیه پانسمان دارد.گاهی پزشک مربوطه برای بیمار درن (درن یک لوله لاستیکی و یا پارچه ای است )برای تخلیه ترشحات میگذارد که پس از کاهش ترشحات میتوان ان را خارج کرد.بسیاری با گذاشتن درن موافق نیستند زیرا همان گونه که درن ترشحات درونی را خارج میکند میتواند الودگی بیرونی را هم به داخل هدایت کند (به علت نزدیکی این ناحیه به مقعد ) به همین علت باید مراقب بود که زخم الوده نشود و شاید بهتر است از درن استفاده نشود .معمولا بخیه ها بعد از 10 تا 14 روز خارج میشود.
نکته مهم در هردو روش این است که شخص باید بعد از عمل از تجمع ورشد مو در این ناحیه جلوگیری کند و بهتر است مرتب ناحیه تراشیده شود . گاهی اوقات جراح موهای لبه زخم را میسوزاند تا از رشد موها به داخل جلوگیری کند البته محل ورود مو به زخم مشخص نیست و شاید تراشیدن ناحیه بهترین کار برای جلوگیری از ورود مو به داخل بدن باشد .
عوارض بعد از عمل جراحی:
•عفونت زخم"ترمیم ضعیف زخم"عود
• پیش اگهی کیست مویی
در صورت درمان نادرست و ناقص حدود 50 درصد بیماران ممکن است عود را تجربه کنند اما پیش اگهی طولانی مدت عالی است.در موارد نادر ممکن است کانسر رشد کند و پیش اگهی را تغییر دهد.مرگ ومیر از کیست مویی بی نهایت نادر است.
کاربرد لیزر در کیست مویی:
۱- استفاده از لیزر برای از بین بردن موهای زاید:لیزر های مختلفی با طول موجهای گوناگون برای ازبین بردن موهای زائد استفاده میشوند.موهای مشکی وضخیم به این لیزرها خیلی خوب جواب میدهندو برعکس موهای بور و کرکی و کم رنگ به لیزر خوب جواب نمیدهند .بیمار باید بعد از عمل نظافت این ناحیه را رعایت کرده و از رشد موهای زائد در این ناحیه جلوگیری کند.نواحی یک تا دوسانتیمتر اطراف محل عمل شده وقسمت تحتانی تا ناحیه مقعد باید بطور مرتب از نظر رشد موهای زائد بررسی شده وتمیز شود.
۲- استفاده از دیود در درمان کیست مویی {در مراحل اولیه بیماری میتوان با فیبر دیود وارد کیست شده وجداره ی کیست را از بین برد،در این صورت نیاز به جراحی نیست}البته در این مرحله علائم در حداقل ظاهر شده و یا بیماری بدون علائم است انی جانب با این روش موافق نیستم و انرا کاری غیر علمی میدانم زیرا باید کیست کاملا و بدون جا گذاشتن قسمتی از کیست خارج شود .
در بعضی از کلینکها روشی خاص برای درمان کیست موئی بکار میرود که اتفاقا بیمار هم در ابتدا بسیار راضی به نظر میرسد ولی پس از چندی مجددا عود میکند ولی متاسفانه انجام میشود و بیمار پس از مدتی مجددا با علائم عود بیماری وسیع تر شدن بیماری
مراجعه میکند ولی این بار بعلت چسبندگی بافتی براحتی مرتبه اول بافت کیستیک جدا نمیشود .
۳- استفاده از لیزر دی اگسید کربن برای برداشتن کامل ضایعه در مراحل پیشرفته کیست مویی:با این لیزر میتوان بافت حاوی کیست را بطور کامل برداشت.این روش درعمل کیست مویی وسیع؛کیست مویی با سینوس های متعدد و کیست مویی عارضه دار استفاده میشود.محاسن استفاده از این لیزر در عمل کیست مویی شامل:
- به علت بسته شدن عروق کوچک توسط لیزر خونریزی حین عمل کیست مویی به حداقل میرسد
- لیزر عصب های قطع شده ی حین برش جراحی را ترمیم میکند و به همین علت درد بعد از عمل کیست مویی کاهش میابد.
و از همه مهمتر اینکه لیزر دی اگسید کربن هنگامی که به بستر زخم تابانده میشود باعث از بین رفتن ریشه های باقیمانده احتمالی حین عمل کیست مویی میشود.
۴- استفاده از لیزر درمانی بعد از عمل برای سرعت بخشیدن به ترمیم زخم.
